Maç izlemeyi bile beceremiyoruz

Herkes futbolla ilgili bir şeyler karalar da ben eksik kalır mıyım? Cevabı altyazı geçiyorum ve devam ediyorum; her zamanki gibi koltuk yakmalar silah atmalar kupa bizim hakkımızdı bilmem ne.. Taraftar ruhunu az çok anlayabiliyorum hani insan tuttuğu takımın kazanmasını ister elbet ben de biraz hüzünlendim açıkçası *yazarburadatuttuğutakımıdeşifreediyor* Bizim sınıf basketbolda karşı sınıfa yenilince duyduğum gibi bi üzüntü çocuğum ölmüş gibi davranmaya ne gerek var? Koyu gsli bi arkadaşa bu durumu danıştım ve cevap: Sen anlayamazsın. Anlayan var mı? Biri beni aydınlatsın.
Konsepte Aykırı'nda belirtilen kitle psikolojisi hakkındaki düşüncelerim bu yazıdakiyle benzer olduğu için ayrıca yazmama gerek yok, beceremiyorum da zaten. Maksat ufkunuz açılsın.
Hatırlıyorum da bundan birkaç yıl önce Trabzonsporun bilmemkimle bir maçı vardı. Arkadaşımın evinde izliyorduk. Gol attı galiba bunlar ve arkadaşımın babası tüfeği kaptığı gibi camdan havaya doğru sıkmaya başladı o__O Resmen travma lan. Severdim de Murat amcayı ama sağolsun hala korkuyorum ondan. Bi arkadaşımın babası da maç izlerken televizyonu vurmuş. Şaka gibi dimi? Değil malesef.
Bir de bu konu hakkında okunası şu yazıya da bir göz atmanızı isterim.

O değil de kardeşime doğumgünüsü için çi-madam almıştım beğenmedi lan. Bildiğin beğenmedi. Ben suluyorum şindi :'))
Bi de balerin topuzu yapmayı öğrendiydim evde tavuskuşu gibi geziyorum şimdi kafamı sallaya sallaya. Memleket kötü ondan benim bu halim. Kolum da çok pis ağrıyo.